ظرف پذیرایی سفالی سَرو وَ دانه بسیار سبک وزن و بادقت زیاد ساخته شده است. لبه‌های این ظرف پذیرایی ظرافت چشمگیری دارد وَ نشان‌دهنده‌ی تسلط هنرمند به هنرش است. محصولات این هنرمند با لوگویی که در زیر محصول حک شده عرضه می‌شود.
لعاب ظرف پذیرایی سَرو وَ دانه ممکن است نسبتاً یکدست نباشد که در این زمینه یک موضوع کاملا طبیعی است وَ از زیبایی کار کم نمی‌کند. لعاب ظرف طرح ریزدانه‌ی جالبی دارد که نمک قشنگی به کار داده است.
این ظروف چون صفر تا صد دست‌ساز هستند، هیچ دو یی شبیه هم نمی‌شود وَ هر ظرف اثری خاص است. هم‌چنین برای ساخته شدن این خاک میلیون‌ها سال زمان سپری شده است وَ هر اثر سفالی ارزش تاریخی هم پیدا می‌کند!
ش
نحوه‌ی استفاده از سَرو وَ دانه
در شستشو وَ نگهداری ظرف پذیرایی سَرو وَ دانه بسیار دقت کنید وَ مثل یک اثر هنری تمام با آن رفتار کنید تا آسیب نبیند! برای شستشو با اسکاچ نرم استفاده کنید وَ آن را در ماشین ظرفشویی قرار ندهید، چون باعث از بین رفتن لعاب ظرف می‌شود.
ش
فرق سفال وَ سرامیک چیست؟
برای درک تفاوت سرامیک و سفال اول بهتر است تعریف هر کدام را بدانیم؛
سفال؛ ظروف یا اشیایی هستند که با گِل رُس ساخته می‌شوند وَ بعد در کوره حرارت می‌بینند.
سرامیک؛ هر ماده‌ی طبیعیِ غیر فلزی است که تا ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد گرما می‌بیند وَ این حرارت باعث تغییر ماهیتش می‌شود.
بر اساس این تعریف‌ها، می‌توانیم بگوییم سفال‌ها نوعی سرامیک هستند که قدمت بیشتری دارند. در واقع هردو لعاب می‌خورند وَ فقط از نظر مواد اولیه با هم متفاوت هستند. چیزی که در ابتدا وجود داشت سفال بود، اما بعد از گذشت قرن‌ها انسان‌ها توانستند فرمول‌های پیچیده‌تری را در سفال‌گری پیاده کنند وَ از کوره‌هایی با درجه حرارت بالاتر وَ قوی‌تر استفاده کردند وَ این موضوع باعث خلق سرامیک شد.
سفال‌ها از ماده‌ای به نام خاک ثانویه تهیه می‌شوند که ماده‌ی اصلی تشکیل‌دهنده‌ی آن، خاک رُس است. خاک رُس، خاکی ریز دانه است وَ قابلیت چسبندگی بالایی دارد وَ زمانی که به آن کمی آب اضافه کنیم حالت خمیری شکل می‌گیرد.
رنگ اصلی این خاک به دلیل وجود ذرات ریز آهن، به قرمز متمایل است. به همین دلیل رنگ‌پذیری وَ به اصطلاح تخصصی «پختگی رنگ» بیشتری در این ظرف‌ها دیده می‌شود. به‌خاطر خمیری بودن گِل رُس برای ساخت ظروف سفالی از روش‌های سنتی دستی یا چرخ سفال‌گری استفاده می‌کنند.حرارتی هم که برای پخت این ظروف استفاده می‌شود کم است وَ نیازی به کوره‌های پیچیده نیست.
ولی ماده‌ی اولیه سرامیک‌ها حالت دوغابی شکل (نه مایع، نه جامد) وَ چسبندگی کمتری دارد. برای همین برای ساخت ظرف‌های سرامیکی از تکنیک قالب‌گیری استفاده می‌کنند وَ حرارت پخت این ظروف چیزی حدود 1600 درجه سانتی‌گراد است و به همین دلیل لعاب‌گیری در این ظروف آسان‌تر است.
ظرف پذیرایی سفالی سَرو وَ دانه بسیار سبک وزن و بادقت زیاد ساخته شده است. لبه‌های این ظرف پذیرایی ظرافت چشمگیری دارد وَ نشان‌دهنده‌ی تسلط هنرمند به هنرش است. محصولات این هنرمند با لوگویی که در زیر محصول حک شده عرضه می‌شود.
لعاب ظرف پذیرایی سَرو وَ دانه ممکن است نسبتاً یکدست نباشد که در این زمینه یک موضوع کاملا طبیعی است وَ از زیبایی کار کم نمی‌کند. لعاب ظرف طرح ریزدانه‌ی جالبی دارد که نمک قشنگی به کار داده است.
این ظروف چون صفر تا صد دست‌ساز هستند، هیچ دو یی شبیه هم نمی‌شود وَ هر ظرف اثری خاص است. هم‌چنین برای ساخته شدن این خاک میلیون‌ها سال زمان سپری شده است وَ هر اثر سفالی ارزش تاریخی هم پیدا می‌کند!
ش
نحوه‌ی استفاده از سَرو وَ دانه
در شستشو وَ نگهداری ظرف پذیرایی سَرو وَ دانه بسیار دقت کنید وَ مثل یک اثر هنری تمام با آن رفتار کنید تا آسیب نبیند! برای شستشو با اسکاچ نرم استفاده کنید وَ آن را در ماشین ظرفشویی قرار ندهید، چون باعث از بین رفتن لعاب ظرف می‌شود.
ش
فرق سفال وَ سرامیک چیست؟
برای درک تفاوت سرامیک و سفال اول بهتر است تعریف هر کدام را بدانیم؛
سفال؛ ظروف یا اشیایی هستند که با گِل رُس ساخته می‌شوند وَ بعد در کوره حرارت می‌بینند.
سرامیک؛ هر ماده‌ی طبیعیِ غیر فلزی است که تا ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد گرما می‌بیند وَ این حرارت باعث تغییر ماهیتش می‌شود.
بر اساس این تعریف‌ها، می‌توانیم بگوییم سفال‌ها نوعی سرامیک هستند که قدمت بیشتری دارند. در واقع هردو لعاب می‌خورند وَ فقط از نظر مواد اولیه با هم متفاوت هستند. چیزی که در ابتدا وجود داشت سفال بود، اما بعد از گذشت قرن‌ها انسان‌ها توانستند فرمول‌های پیچیده‌تری را در سفال‌گری پیاده کنند وَ از کوره‌هایی با درجه حرارت بالاتر وَ قوی‌تر استفاده کردند وَ این موضوع باعث خلق سرامیک شد.
سفال‌ها از ماده‌ای به نام خاک ثانویه تهیه می‌شوند که ماده‌ی اصلی تشکیل‌دهنده‌ی آن، خاک رُس است. خاک رُس، خاکی ریز دانه است وَ قابلیت چسبندگی بالایی دارد وَ زمانی که به آن کمی آب اضافه کنیم حالت خمیری شکل می‌گیرد.
رنگ اصلی این خاک به دلیل وجود ذرات ریز آهن، به قرمز متمایل است. به همین دلیل رنگ‌پذیری وَ به اصطلاح تخصصی «پختگی رنگ» بیشتری در این ظرف‌ها دیده می‌شود. به‌خاطر خمیری بودن گِل رُس برای ساخت ظروف سفالی از روش‌های سنتی دستی یا چرخ سفال‌گری استفاده می‌کنند.حرارتی هم که برای پخت این ظروف استفاده می‌شود کم است وَ نیازی به کوره‌های پیچیده نیست.
ولی ماده‌ی اولیه سرامیک‌ها حالت دوغابی شکل (نه مایع، نه جامد) وَ چسبندگی کمتری دارد. برای همین برای ساخت ظرف‌های سرامیکی از تکنیک قالب‌گیری استفاده می‌کنند وَ حرارت پخت این ظروف چیزی حدود 1600 درجه سانتی‌گراد است و به همین دلیل لعاب‌گیری در این ظروف آسان‌تر است.
ظرف پذیرایی سفالی سَرو وَ دانه بسیار سبک وزن و بادقت زیاد ساخته شده است. لبه‌های این ظرف پذیرایی ظرافت چشمگیری دارد وَ نشان‌دهنده‌ی تسلط هنرمند به هنرش است. محصولات این هنرمند با لوگویی که در زیر محصول حک شده عرضه می‌شود.
لعاب ظرف پذیرایی سَرو وَ دانه ممکن است نسبتاً یکدست نباشد که در این زمینه یک موضوع کاملا طبیعی است وَ از زیبایی کار کم نمی‌کند. لعاب ظرف طرح ریزدانه‌ی جالبی دارد که نمک قشنگی به کار داده است.
این ظروف چون صفر تا صد دست‌ساز هستند، هیچ دو یی شبیه هم نمی‌شود وَ هر ظرف اثری خاص است. هم‌چنین برای ساخته شدن این خاک میلیون‌ها سال زمان سپری شده است وَ هر اثر سفالی ارزش تاریخی هم پیدا می‌کند!
ش
نحوه‌ی استفاده از سَرو وَ دانه
در شستشو وَ نگهداری ظرف پذیرایی سَرو وَ دانه بسیار دقت کنید وَ مثل یک اثر هنری تمام با آن رفتار کنید تا آسیب نبیند! برای شستشو با اسکاچ نرم استفاده کنید وَ آن را در ماشین ظرفشویی قرار ندهید، چون باعث از بین رفتن لعاب ظرف می‌شود.
ش
فرق سفال وَ سرامیک چیست؟
برای درک تفاوت سرامیک و سفال اول بهتر است تعریف هر کدام را بدانیم؛
سفال؛ ظروف یا اشیایی هستند که با گِل رُس ساخته می‌شوند وَ بعد در کوره حرارت می‌بینند.
سرامیک؛ هر ماده‌ی طبیعیِ غیر فلزی است که تا ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد گرما می‌بیند وَ این حرارت باعث تغییر ماهیتش می‌شود.
بر اساس این تعریف‌ها، می‌توانیم بگوییم سفال‌ها نوعی سرامیک هستند که قدمت بیشتری دارند. در واقع هردو لعاب می‌خورند وَ فقط از نظر مواد اولیه با هم متفاوت هستند. چیزی که در ابتدا وجود داشت سفال بود، اما بعد از گذشت قرن‌ها انسان‌ها توانستند فرمول‌های پیچیده‌تری را در سفال‌گری پیاده کنند وَ از کوره‌هایی با درجه حرارت بالاتر وَ قوی‌تر استفاده کردند وَ این موضوع باعث خلق سرامیک شد.
سفال‌ها از ماده‌ای به نام خاک ثانویه تهیه می‌شوند که ماده‌ی اصلی تشکیل‌دهنده‌ی آن، خاک رُس است. خاک رُس، خاکی ریز دانه است وَ قابلیت چسبندگی بالایی دارد وَ زمانی که به آن کمی آب اضافه کنیم حالت خمیری شکل می‌گیرد.
رنگ اصلی این خاک به دلیل وجود ذرات ریز آهن، به قرمز متمایل است. به همین دلیل رنگ‌پذیری وَ به اصطلاح تخصصی «پختگی رنگ» بیشتری در این ظرف‌ها دیده می‌شود. به‌خاطر خمیری بودن گِل رُس برای ساخت ظروف سفالی از روش‌های سنتی دستی یا چرخ سفال‌گری استفاده می‌کنند.حرارتی هم که برای پخت این ظروف استفاده می‌شود کم است وَ نیازی به کوره‌های پیچیده نیست.
ولی ماده‌ی اولیه سرامیک‌ها حالت دوغابی شکل (نه مایع، نه جامد) وَ چسبندگی کمتری دارد. برای همین برای ساخت ظرف‌های سرامیکی از تکنیک قالب‌گیری استفاده می‌کنند وَ حرارت پخت این ظروف چیزی حدود 1600 درجه سانتی‌گراد است و به همین دلیل لعاب‌گیری در این ظروف آسان‌تر است.
